Anatomik tarama veya detaylı ultrason gebeliğin yirmi ve yirmi birinci haftalarında yaptığımız bir bebek değerlendirmesidir. Aileler genellikle bu ultrasonu üç boyutlu veya dört boyutlu ultrasonla karıştırıyorlar, çocuklarını görmek istiyorlar ama yaptığımız iş ultrasonla bir manyetik rezonans veya tomografik tarama gibi bir şey ona da benzetebiliriz. Takibe başlarken öncelikle rahim ağzı uzunluğunu ölçüyoruz, erken doğum riskini belirlemekte bize çok yardımcı oluyor. Sonra plesentayı yani çocuğun beslendiği organ. Plensentanın yeri, lokalizasyonu, kordonun giriş yaptığı yer bunlara bakıyoruz. Ve kordonda kaç arter kaç ven var onlara bakıyoruz. Bu ultrasonun hedefi çocuğun kaç kilo olduğu yada boyunun kaç olduğu değil. O da bir parçası fakat hedef aslında yapıları göstermek. Burada kafa kemiklerini görüyoruz, beyinciğini görüyoruz. Beyin zarını görüyoruz. Beynin loblarını, içi sıvı dolu alanları, pleksus dediğimiz suyu üreten bölgeyi görebiliyoruz. Takiben 100’e geçtiğimizde gözü, lensi, burun kemiğini, dudak yarığı olup olmadığını görebiliyoruz. Parmaklarını sayabiliyoruz çocuğun ve kemiklerinin eksiksiz olduğunu görebiliyoruz.

Bu haftalarda yapılmasının en önemli sebeplerinden bir tanesi fetal kalp incelemesinin yapılabilmesidir. Çocuk 22.haftada yaklaşık 500-550 gr civarındadır. Kalp ise 1,5-2 santimetreye yaklaşmıştır. İşte o 1,5-2 cm’lik kalpte kalp ekosu adını verdiğimiz şeyi rahatlıkla yapabiliyoruz. Hem kalbin karıncıklarını, kulakçıklarını hem de kalp damarlarının büyük damarlarının çıkışlarını değerlendirebiliyoruz. Dolaşımı değerlendirebiliyoruz. Böylece karıncıklar ve kulakçıklar zaten delik vardır ama karıncıklarda bir delik olup olmadığını görmeye çalışıyoruz. Tüm anatomik yapıyı değerlendirerek (solunum kası, mide, böbrekler, idrar torbası, cinsiyet, kemik ölçüleri) yaklaşık yarım saat ile kırk beş dakika süren bir ultrasonografik inceleme yapıyoruz.