Tedavinin arkasından eşimle hayattan kopmadık. Gezdik, dolaştık, çalıştık. Birbirimize hep destek olduk. Bu ikimiz içinde çok büyük bir şanstı. Transferden 3 gün sonra bende kahverengi lekelenmeler oldu 2 gün eşime söylemek istemedim, üzülmesin diye. Sonra daha da arttı. Söylemek zorunda kaldım. Doktorumu aradım. O hep olumluydu. Ama ben artık bitti demiştim. Saatlerce ağladığımı biliyorum. Tedaviye devam ettik. Dr. Bey yeniden önerilerde bulundu.

8. Gün kahve lekelenme kanamaya döndü. Beta HCG baktırmamız istendi. Ama benim hiç umudum kalmamıştı. Sabah ilaçlarımı bile almadım. Tahlil yaptırdık. O gün çok zordu bizim için kanı verdikten sonra laboratuardan arkadaşımız arayıp da hayırlı olsun 158 çıktı beta hcg deyince inanamadık eşimle ilk defa benim kanımda bu tahlil bu kadar yüksek çıkmıştı.  Bu resmen mucizeydi. Sonra doktorum hayırlı olsun,10 gün sonra ultrasona girersin dedi. Tedaviye devam ediyoruz dedi ve eklemeler yaptı.

Biz eşimle hala inanamıyorduk. 2 gün sonra yine baktırdık. 444 olmuştu. Çok şükür. Sonra sabırsızlıkla ultrasonu bekledik. Sonra o bekleyişler hiç bitmedi. Kese görünüyor mu? Kaç kese var? Kalp sesi var mı? Bu arada ikiz bebeklere hamileyim. 17 haftalık olduk. Şimdi de cinsiyetleri bekliyoruz. Mucize bizim için buydu. İnşallah sağ salim kucağımıza alırız da her şey çık güzel olur. Onlar bizim yıllarca beklediğimiz, emek verdiğimiz, kıymetlerimiz olacak. Çok zor bir süreç eşlere inanılmaz iş düşüyor sevgi, saygı ve güvenin hiç kaybolmaması gerekiyor. Bunları başardıktan sonra her şey olur. Hastane, doktor, her şey çok önemli.

Bahçeci kliniği benim için çok değerli. Sekreter arkadaşlar, hemşire arkadaşlar, halkla ilişkiler uzmanı, embriyologlar ve çok değerli her şey için çok teşekkür ederiz. İnşallah darısı tüm bebek bekleyen anne babaların başına. Allah yardımcıları olsun.

Esin Eylem Kuzum

İsmail Kuzum