Her şey yaptırdığım sperm testinin sonucu almamla başladı. Allah?ım inanamıyorum. Test sonucuna göre sperm sayım çok düşük ve ben normal yollardan baba olamayacağım. Doktorumuz üzülmememizi ve tüp bebek yolu ile çocuk sahibi olabileceğimizi söyleyince biraz rahatladık.

Eşimle hemen karar verdik. Önümüzdeki ay tedaviye başladık. İğneler, ilaçlar derken transfer günü geldi çattı. Eşimde bende çok heyecanlıydık. Ama asıl heyecan o 12 günlük test sonucu çıkana kadarmış. İşte o gün geldi. İkimizde yerimizde duramıyorduk. Doktorumuz elinde test sonucu ile yanımıza geldi. Yüzünde gülücükler açıyordu. Hayırlı olsun dedi. Allah?ım ne müthiş bir sevinç ve mutluluk. Eşimde bende sevinç gözyaşlarımıza engel olamıyorduk. Eşim hamileydi ve biz o çok istediğimiz yavrumuza kavuşacaktık. Her hafta sonunu iple çekiyor bebeğimizin kesesini, kalp atışlarını gördükçe sevincimiz ikiye üçe katlanıyordu. Ne olduysa 6. Haftada oldu. Muayenede doktorumuz bebişimizin kalp atışlarının durduğunu söylediğinde eşimde bende yeniden yıkılmıştık.3 ay kendimize gelemedik. Bir gün eşimle bu konuyu bir kez daha konuştuk ve yolumuza başka bir Tüp bebek merkezinde devam etmeye karar verdik. İlk tercihimiz Umut Tüp Bebek Merkezi idi. Doktorumuz bizi dinledikten sonra ?Genetik bir sıkıntınız olabilir böyle durumlarda PGT yapıyoruz buda süreyi biraz uzatacak dediğinde? eşimde bende artık tüm tedavi boyunca kararları doktorumuza bırakmaya karar verdik. Çıkan test sonucuna göre mutlaka PGT yaptırarak çocuk sahibi olabileceğimizi öğrendik. O uzun yorucu ama sabırlı ve sonucu umuda giden yola koyulmuştuk. İğneler,ilaçlar, stres her şey yeniden başlıyordu. Yumurta toplama günü doktorumuz bu işin biraz daha uzayacağını, en az 3 tur daha yumurta toplanacağını söyleyince gerginliğimiz biraz daha arttı. Aylar süren işlemlerden sonra doktorumuz artık zamanın geldiğini toplanan yumurtaların artık PGT ye gönderileceğini söylediğinde hem heyecan hem de stres dolu günler geri geliyordu. Ya sağlıklı embriyo çıkmazsa. Eşimle 3 günü doğru düzgün uyumadan, sadece dua ederek geçirdik. PGT sonucu çıktı. 3 tane sağlıklı embriyomuz vardı. Doktorumuz bu sonucun çok iyi olduğunu ve iki gün içinde transfer olacağını söyleyince eşimde bende büyük bir mutluluk yaşadık. Ama hayatımızın en uzun 12 günü bizleri bekliyordu. Transfer sonucu için sabah erkenden Umut Tüp Bebek Merkezi?ne gittik. Kan verip sonucu beklerken yaptığımız kahvaltı hayatımızın en uzun kahvaltısıydı. Saat durmuş ilerlemiyordu. Artık daha fazla dayanamadık ve doktorumuzun odasına gitmeye karar verdik. Hatice Hemşire yüzünde gülücükler sevinçle bizi karşıladığında eşimde bende sevinçten yerimizde duramadık. İşte beklediğimiz haber buydu ve eşim hamileydi. Çok ama çok mutluyduk. Bu mutluluğumuz doktorumuzun iki hafta sonra bize verdiği haberle ikiye katlanmıştı. İkizlerimiz geliyordu. Şimdi 1,5 ay sonra kızımız ile oğlumuza kavuşacağız. Tüm bu yorucu, stresli ama bir o kadarda umut dolu mutlu yolculukta bizlere sonsuz bir sabırla katlanan, yardımcı olan Doktormuza, Yasemin Hanım?a, Hatice Hemşire ve diğer tüm Umut Tüp Bebek Merkezi ekibine sonsuz teşekkürlerimizi sunuyoruz. Yaşam geçekten UMUT?la başlıyor?. Rumuz: Umutluyuz?JJJ 01.05.2010