Eşim ve ben 8 sene bebek özlemi çektik maalesef olmadı. Çok büyük paralar harcayarak ve maneviyatımızı bitirerek mücadele ettik. bu uğurda ben bıçak altına yatıp ameliyat dahi oldum. Çok önemli bir profesör 4 senelik uğraş sonunda bana  uğraşmayalım artık sizin çocuğunuz olmaz demişti. doğal olarak bende umudumu yitirdim ve kabuğuma çekildim. Ama benim o Laz inatli hayat arkadaşım yılmadı. İnternette gezinirken Umut Tüp bebek merkezini buldu. Bana son kez denememizi istediğini söyledi. Ben umutsuzdum tabi ki ve hayal kırıklığına uğrayacağımızı söyledim ama yinede kıramadım onu. Randevu alıp İstanbul’a geldik. hastaneye geldiğimizde çok hoş güler yüzlü bir kadro karşıladı bizi. Sanıyorum bu konuda eğitim almış profesyonelleşmişler. şikayetimizi dile getirip muayane edildik den sonra, bana 8 aylık bir tadavi önerildi. tahlil sonuçlarını beklemedik acil trabzon a dönmemiz gerekiyordu. oradan ayrılıp tekrar yola çıktık. ertesi gün doktorum beni arayıp sonuçlar çok iyi değil ama yinede deneyelim dedi. Moralim altüst oldu tabi eşiminde. tedaviye başladık, Belli aralıklarla tahliller yaptırıp sonuçlarını söylüyorduk.8 ay sonra kontrol için tekrar İstanbula gittim. Doktorum tahlil yaptırdı ve sonuç İKİ YÜZ BİN canlı hücre. Havalara uçtum. çünkü ameliyatla bile canlı hücre alınamamıştı benden. Doktorumun yüzündeki o ifadeyi unutamıyorum. Hemen Trabzon’a dönerek Tüp bebek raporu alma çalışmalarına başladık. rapor alırken verdiğim tahlilde canlı hücre sayısı BİR MİLYON BEŞ YÜZ BİN olmuştu. Rapor hazırlamak için tahlil sonucunu okuyan doktor sözde bana kötü haber veriyordu. ama bilmiyordu ki daha önce ameliyatla bile canlı hücre bulunamamıştı. Raporumuzu alıp tekrar İstanbul a geldik, sonuçta 6 emriyo oluşturabildik.. 02-12 2012 de oğlum dünyaya geldi ismini Umut Emre olarak yazdırdım 🙂 şimdi dünyaya farklı bakıyoruz. Çok dua ediyoruz en sonunda doğru insanlarla tanıştığımız için.