Sonunda oğlum uyudu ve ben de size hikayemi yazacak zamanı buldum. Aslında; sonu güzel biten fakat çok sıkıntılı bir hikaye bu… Hikayeyi size anlatmak isteyişimin nedeni, bu işlerin hiçte kolay olmadığını bilmenize yardımcı olmak. Ama inanın her şeye değer, sonu güzel biten her olayda olduğu gibi…

7 sene boyunca bir evlat peşinde koştuk. Öncelikle İstanbul dışında başladı hikayemiz. Bodrum ve Fethiye çevresinde ne kadar kadın doğum uzmanı varsa herhalde hepsine muayene oldum. Daha sonra İstanbul’a taşındık ve burada, önce aşılama, daha sonra bir tüp bebek denemesi yaptık. Başarısız geçen bu süreçlerden sonra Bahçeci Kliniği ile tanıştık. Mustafa Bahçeci Hocamız daha ilk anda, hastalığımızın sebebini ve “Laparoskopi olmaz isem, bütün denemelerin boş olacağını” söyledi. Kendisine güvendik ve laparoskopi ameliyatını oldum. 3 ay sonra Bahçeci Kliniği’ndeki ilk denememizde hamile kaldım. Dedikleri olmuştu. Bizden mutlu insan yoktu.!

Bu andan itibaren işin içine doktorumuz Bora Cengiz girdi. Takipler konusunda iyi olduğu gibi, aynı zamanda bir arkadaş ve psikolog gibi bize yanaştı. Hamileliğim boyunca kanamalarım oldu. Bora Bey, bunun bazı hastalarda yaşandığını, takip altında hamileliğin devam edeceğini söyledi bize. Bunun bir işaret olduğu malumdu ancak yapacak bir şeyimiz yoktu. Sık sık ultrasona girerek kendimizi umutlandırmaya devam ettik. 5,5 aylık iken kesenin delinmesi sonucu su kaybetmeye başladım. Her şey bir gün içerisinde olmuştu. Durdurmak mümkün değildi. Bunca umut, bir anda yıkıma dönüşmüştü. Yine de 15 gün bu şekilde devam ettik. Her gün 4 litre su içer oldum. Ama maalesef işe yaramadı ve çocuğumuzu canlı olarak aldırmak zorunda kaldık. Üstelik kanamalarım kesilmedi. 3 gün hastanede yattım. Anestezi sonrası idrarımı yapamadığım için az kaldı idrar kesem patlıyordu. O günü kimsenin yaşamasını istemem. Ölmek herhalde daha kolaydı.

Bu ağır travma ve vücudumda oluşan fiziksel yıkım sonunda bir yıl bekleme kararı aldık.

Bir yıl sonunda tekrar denemek için başladık Bahçeci Kliniği’ne… Transfer işlemi sonrası zor geçen 15günlük bir süreç ve test sonucu 1408. Müthiş bir değer yakalamıştık. Fakat daha önce yaşamış olduğumuz şey, sevinmemizi bile engelliyordu. Acaba bu sefer ne olacak, sonunu görebilecek miyiz gibi bir sürü soru. 2 aylık hamileliğim dolmuştu ki, ağır bir kanama yaşadım. Gene kaybettiğimiz korkusu ile Bora Bey’i aradım Acele bir ultrasona girmemi istedi. Umudumuz olmadan ultrasona girdik. Çocuk yaşıyor ve yerinde idi. Yeni bir umut ve yeni bir korku. Hamileliğimin 3. ayında Bora Bey, rahmin dikilmesini ve riskin bertaraf edilmesini istedi. Bahçeci Ekibi’nin Koşuyolu’ndaki merkezi Umut Tüp Bebek Merkezi’nde ufak bir operasyon ile rahimim dikildi.

Yatarak geçirmiş olduğum 9 ay sonunda 3,6 kiloluk sağlıklı bir oğlum oldu. Tüm sıkıntılarımız sonunda bitmişti.

Bu hikaye aslında çoğumuzun yaşadıklarından farklı değil. Kim bilir sizler neler yaşıyorsunuz… Ama asla vazgeçmeyin! Bora Bey “3 hastam var ki, onların yaşadıklarını kimse yaşamamıştır” diyor. İşte o hastalardan biri benim. Siz vazgeçmeyin. İnanın sonu güzel. Doğru adrese gidin. Bizim gibi yıllarca yanlış ellerde kalmayın. Bahçeci Kliniği ve Ekibi bu konuda doğru adres.

Bu vesile ile Bahçeci Kliniği’ne, Dr. Bora Cengiz’e, Prof. Mustafa Bahçeci’ye ve tüm ekibe teşekkür ediyorum. Sizlere de şimdiden başarı, güç, kuvvet diliyorum.

Oğlum Kuzey Işık ile Mine YILMAZ – 24 Ağustos 2010